search
top

De Volkskrant en Martijn van Calmthout

When you are interested in physics you must read “Unbelievable“!

Correspondentie en commentaar van contacten met de chef wetenschappelijke redactie van de Volkskrant; Martijn van Calmthout

November 1999

De heer Calmthout en 9 andere wetenschapsjournalisten van de Nederlandse pers krijgen het boek “Van Paradox tot Paradigma” toegestuurd met de uitnodiging op de persconferentie ter ere van de uitgifte aanwezig te zijn.

Geen van de uitgenodigde journalisten reageert op enige wijze.

14 oktober 2003

De heer Calmthout en andere journalisten ontvangen het wetenschappelijke artikel Stellar Aberration and the Unjustified Denial of Ether (PDF-file) naar aanleiding van de definitieve acceptatie voor publicatie in 2005 door het dissidente wetenschappelijke blad “Galilean Electrodynamics” GED. (“Galilean Electrodynamics” is een zogenaamd dissident wetenschappelijke uitgave. Alhoewel gerespecteerd door menig wetenschapper wordt het blad door “mainstream science” volledig genegeerd. Publicatie in GED wordt in wetenschappelijke kringen niet als publicatie beschouwd)

20 oktober 2003

Op 20 oktober bel ik de heer Calmthout op om te vragen of hij het artikel gelezen heeft. Heeft het nog niet gelezen, maar zal mij vragen via e-mail opsturen.

30 oktober 2003

De heer Calmthout maar weer opgebeld daar ik niets gehoord heb noch vragen via e-mail heb ontvangen. Martijn van Calmthout deelt mij mee graag het boek “From Paradox to Paradigm” te ontvangen. Ik heb hem dit opgestuurd.

10 december 2003

Opgebeld naar Martijn van Calmthout. Had nog niets gelezen, noch artikel noch boek, ondanks toezeggingen. Zegt opnieuw toe het te zullen lezen.

19 december 2003

Wederom opgebeld naar Martijn van Calmthout. Had nog steeds niets gelezen. Ik verzoek het boek te retourneren.

(Opmerking: de overige journalisten die benaderd zijn hebben geen toezeggingen gedaan het artikel te zullen lezen. In het algemeen deelden zij mij mee dat ze niet in staat waren het artikel “Stellar Aberration and Unjustified Denial of Ether” te beoordelen. Martijn van Calmthout heeft Experimentele Natuurkunde gestudeerd in Utrecht. Het genoemde artikel is leesbaar/begrijpbaar met niveau Havo Natuur en Wiskunde. Dit korte en eenvoudige artikel levert voor mensen met een opleidingsniveau als Martijn van Calmthout geen enkel probleem op.)

18 september 2004

In de Volkskrant van zaterdag 18 september 2004 lees ik in de Wetenschappelijke Katern van de Volkskrant het redactionele commentaar van Martijn van Calmthout  genaamd “Einstein wijst de weg” op de speciale uitgave “Beyond Einstein” van het blad Scientific America.

21 september 2004

Naar aanleiding van het redactionele artikel van Martijn van Calmthout stuur ik de volgende e-mail naar Tom Meens; De Ombudsman van de Volkskrant (ombudsman@volkskrant.nl)

De Ombudsman

Tom Meens

Postbus 1002

1000 BA Amsterdam

Geachte ombudsman,

In de wetenschappelijke katern van de Volkskrant van zaterdag 18 september 2004 staat een redactioneel artikel van Martijn van Calmthout genaamd “Einstein wijst de weg”.

De chef van de wetenschappelijke redactie opent het artikel met de opmerking dat iedere wetenschapsredactie wordt lastig gevallen door lezers die niet klakkeloos alles geloven wat mainstream science als wetenschappelijk bewezen veronderstelt.

De wetenschappelijke redacteurs kunnen het hun lezers niet kwalijk nemen dat zij niet altijd alles klakkeloos willen aannemen zoals de redacteuren dat zelf wel doen. Een taak van wetenschapsjournalisten is het kritisch in beschouwing nemen van wetenschappelijke conclusies en gevolgtrekkingen. Het onoverkomelijke probleem waarmee lezers te maken hebben is dat wetenschapsjournalisten in het vakgebied van de theoretische natuurkunde niet in staat zijn tot een eigen mening te vormen. Wanneer berekeningen van de Goddelijke wetenschappers wiskundig hebben aangetoond dat er niet zeven maar slechts zes parallelle werelden zijn, dan worden deze geleerden alom in de wereld geprezen door de wetenschapsjournalisten wegens hun diepgaande inzicht in de materie.

“In het land van de blinden is Eenoog koning”. De chef van de wetenschapsredactie stelt zonder blikken of blozen dat meetlatten korter worden en klokken langzamer tikken. Een wetenschapper zou het verschil moeten weten tussen wat een theorie impliceert en wat wetenschappelijk is aangetoond. Een wetenschapsjournalist begaat een absolute doodzonde wanneer hij ongenuanceerd speculaties van wetenschappers als wetenschappelijke feiten aan zijn publiek presenteert.

De wetenschappers en de wetenschapsjournalisten hebben de theoretische natuurkunde “verheven” tot een geloof. Martijn van Calmthout gelooft met passie en beweert derhalve dan ook zonder enig empirische ondersteuning dat meetlatten ook werkelijk korter worden en klokken langzamer gaan tikken. Martijn van Calmthout is een gelovige en weet derhalve geen onderscheid te maken tussen eventuele theoretische implicaties en de aangetoonde werkelijkheid. Er is een wereld van verschil tussen wetenschap en geloven. Een wetenschapsjournalist, ook een gelovige, mag zijn plicht niet verloochenen; hij moet de lezers objectief blijven voorlichten. Het geloof moet ook in de journalistiek gescheiden gehouden worden van professie. Helemaal te gek wordt het wanneer onze wetenschapper beweert dat GPS-gestuurde routeplanners, wanneer deze niet voor de verwaarloosbare relativistische effecten gecorrigeerd worden, een dagelijkse meetfout accumuleren van een kilometer of elf! En alleen omdat dit geschreven wordt in Scientific American. De gelovige toont hiermee zijn absolute incompetentie aan.

Er is nog altijd een wereld van verschil tussen de accumulatie van het Doppler/aberratie effect over de tijd genomen en het toeschrijven van deze fysische effecten aan de relativiteit van tijd en ruimte. Beweren dat de relativistische effecten bij de GPS positiebepaling dagelijks oplopen tot kilometers is pathetisch voor een wetenschapper; alleen erg onnozele gelovigen nemen dergelijke conclusies klakkeloos over.

Minder goed gelovige wetenschappers trekken deze te voorbarige conclusie in twijfel. In 1887 toonde de beroemde metingen van Michelson en Morley aan dat de absoluut in rust zijnde ether niet kon bestaan. “Ether” was het medium dat wetenschappers toen veronderstelden waarin het licht zich voortplantte; vergelijkbaar met het medium lucht voor het transport van geluid. Reeds in 1727 nam de Britse astronoom Bradley voor het eerst het fenomeen van de stellaire aberratie waar. Na een zeer lang wetenschappelijk debat dat duurde tot in de 20e eeuw, concludeerde de wetenschap uiteindelijk dat het zeer onwaarschijnlijk was dat stellaire aberratie optrad wanneer er sprake is van beïnvloedbare (dragged) ether. De wetenschappers waren niet in staat een beïnvloedbare ether te bedenken die consistent was met het fenomeen van stellaire aberratie.

Omdat de wetenschappers niet in staat waren een fysisch beeld te vormen van een ether waarin stellaire aberratie plaats vond, concludeerde de wetenschappelijke gemeenschap gemakshalve maar dat een beïnvloedbare ether wetenschappelijk niet tot de mogelijkheden behoorde!

Het bovenstaande is het enige “wetenschappelijke” bewijs tegen beïnvloedbare ether.

De discussie betreffende ether werd afgesloten. De ontkenning van beide vormen van ether, de beïnvloedbare en de absoluut in rust verkerende ether, impliceert een absoluut lege ruimte. Deze absoluut lege ruimte en de waarneming dat de lichtsnelheid onafhankelijk is van de bron leidt onvermijdelijk tot de Speciale Relativiteitstheorie van Einstein.

Eén axioma’s van Einstein bij de afleiding van zijn theorie is de aanname dat beïnvloedbare ether niet bestaat. Einstein moest dit axioma opnemen daar het enige wetenschappelijke “bewijs” tegen de beïnvloedbare ether was dat men geen bewijs hiervoor kon vinden. De afwezigheid van de beïnvloedbare ether is een absolute voorwaarde waaraan voldaan moet worden wil de SRT stand kunnen houden.

Het positivisme van de wetenschap, de erkenning dat in principe alles mogelijk is, opende de deur tot de wetenschappelijke aanvaarding van de SRT. Het wetenschappelijk positivisme stelde immers dat alles in theorie mogelijk is en dat derhalve de door de SRT geïmpliceerde relativiteit van tijd en ruimte, tijdreizen, het Einsteinse geheugen en de overige talloze tegenstrijdigheden ook werkelijkheid zouden kunnen zijn; want niets is in principe uitgesloten. Het wetenschappelijk positivisme verhief hiermee alle tegenstrijdigheden van de SRT tot schijnbare tegenstrijdigheden; paradoxen. Ieder tegenstrijdigheid die wordt opgeroepen door de RT wordt standaard geclassificeerd als een paradox. Hoe onwaarschijnlijk de tegenstrijdigheid ook is, de wetenschap kwalificeert deze altijd als een paradox want de wetenschap heeft de RT als absoluut aanvaard. Derhalve is deze theorie onfeilbaar geworden en is er geen sprake meer van wetenschap maar van geloof.

Het wetenschappelijke positivisme is sindsdien omgeslagen in wetenschappelijk negativisme. Alle bevindingen, theoretisch en empirisch, die niet stroken met RT worden zonder enige onderbouwing als onjuist gekwalificeerd. (Iedere wetenschapshistoricus kan het voorgaande bevestigen)

In de theoretische natuurkunde is de “field theory” algemeen aanvaard. De field theory  houdt in dat in het vacuüm elektrische, magnetische en zwaartekracht velden aanwezig zijn. Het absoluut lege vacuüm nodig voor de theoretische afleiding van de SRT wordt door de wetenschap nu zelf op een zijspoor gezet. De theoretische consequenties van de SRT worden gemakshalve gehandhaafd. De discussie zal de SRT namelijk onderuit halen! Wetenschap of geloof?

Het eenvoudige wetenschappelijke artikel “Stellar Aberration and the Unjustified Denial of Ether” toont onomstotelijk aan dat stellaire aberratie moet optreden bij een beïnvloedbare ether. Het artikel beschrijft exact de waargenomen stellaire aberratie van iedere ster op ieder moment van het jaar. De SRT geeft nog steeds slecht alleen maar een mogelijke verklaring voor dit fenomeen. Dit artikel toont aan dat het zeer waarschijnlijk is dat beïnvloedbare ether in vacuüm aanwezig is, zoals de field theory ook al impliceert. De theoretische verklaring voor de stellaire aberratie waarnaar men sinds 1727 op zoek was is daar. Het moment waarop komt de wetenschap echter ongelegen.

Dit artikel dat het fenomeen van stellaire aberratie en Doppler-effect theoretisch volledig verklaart, wordt volledig genegeerd door mainstream science (sinds 1998). Het artikel is in strijd met SRT, zodat het volgens het hoofd van uw wetenschappelijke redactie een onzinnig artikel moet zijn om de simpele reden dat meetlatten werkelijk korter worden en klokken werkelijk langzamer lopen. Het zal dan ook voor Martijn van Calmthout een eitje zijn om aan te tonen dat dit artikel onjuist is. De beloning voor degene die dit als eerste aantoont bedraagt Euro 25.000,=. De enige voorwaarde die ik stel is dat een Nederlandse hoogleraar in de natuurkunde de argumentatie publiekelijk in uw krant onderschrijft en ik redactioneel hierop kan reageren. U kunt natuurlijk ook uw lezers de kans geven dit prijzengeld in de wacht te slepen.

De wetenschappelijke redactie van de Volkskrant gelooft in wetenschap welke een werkelijkheid suggereert die ieder sprookje doet verbleken. Tijdreizen, parallelle werelden, het Einsteinse geheugen etc. zijn voor uw redactie geen mogelijke consequenties van een theorie maar de harde wetenschappelijke realiteit. Dergelijke onnozelheid dient aan de kaak gesteld te worden. Ik hoop dat de Volkskrant mijn uitdaging durft aan te nemen en u mij een bankrekeningnummer doorgeeft waarop ik de Euro 25.000,= kan storten. Mocht niemand in staat zijn aan te tonen dat het artikel onjuist is dan spreekt het vanzelf dat u het geld retourneert.

Met vriendelijke groet,

Carel van der Togt

P.s. Het artikel ook voor u in Word beschikbaar.

Sun, 10 Oct 2004 10:06:47 +0200

Geachte Tom Meens,

Op 27 september jl. heb ik u een e-mail gestuurd via mijn vrouw, daar ik
op dat moment even geen e-mail had.

Mijn e-mail betrof commentaar op een redactioneel stuk van Martijn van Calmthout
genaamd “Einstein wijst de weg”.

Bij deze ontvangt u mijn nieuw e-mail adres en ik vroeg mij af u de e-mail
nog wilt beantwoorden.

Met vriendelijke groet,

Carel van der Togt

Mon, 11 Oct 2004 12:37:50

geachte heer van der togt

dank voor uw uitgebreide tirade tegen mijn goedgelovige persoon. ik begrijp er vooral uit dat u de voorkeur geeft aan een universum waarin ether een rol speelt. ik vind het best, maar zoals einstein al aantoonde is daarvoor geen dwingende fysische reden.

vriendelijke groet

Martijn van Calmthout
chef wetenschap

de Volkskrant
mvca@volkskrant.nl
06 48525484

Mon, 11 Oct 2004 13:27:59 +0200

Geachte heer Calmthout,

Er zijn mogelijk geen dwingende fysische redenen, maar om welke dwingende
redenen moet iedereen dan die onzin maar wijs gemaakt worden?

Om de trots van wetenschappers te beschermen!

Vriendelijke groet,

Carel van der Togt

top