Correspondentie met Prof. Dr. F.W. Saris

When you are interested in physics you must read “Unbelievable“!

Sent: Wed 4/5/2006 1:16 PM

To: f.saris@fwnbur.leidenuniv.nl
Subject: Omissie Theoretische Natuurkunde

Geachte prof.dr. Frans. W. Saris,

Ik wil bij deze uw aandacht vestigen op een omissie in de Natuurkunde, die in het begin van de 20e eeuw heeft plaatsgevonden. De omissie betreft een verkeerde interpretatie van Elektromagnetische Theorie (EM-theorie) waardoor de Wet op Behoud van Energie wordt overtreden. Ik zal in het kort het probleem schetsen dat hierdoor ontstaat.

In de begindagen van de kwantummechanica (QM), nog voor Einstein de relativiteit van ruimte en tijd ontdekte, concludeerde QM dat de massa van een elektron niet volledig verklaard kan worden door de EM-theorie. Deze conclusie is echter gebaseerd op een afleiding waarbij de wet op behoud van energie wordt overtreden.

Nu zult u misschien denken, hoe kan een omissie die zo lang geleden plaats heeft gevonden nu nog van belang zijn? Hiervoor zijn twee redenen: 1) de premisse van een “mechanische” massa naast de EM-massa van een elektron staat aan de theoretische basis van QM en 2) dezelfde fout wordt door QM/QED herhaald.

De oorzaak is een misinterpretatie van de EM-theorie. In het bijgevoegde artikel (http://paradox-paradigm.nl/wp-content/uploads/The-Equivalence-of-Kinetic-and-Magnetic-Energy.pdf), dat in 2006 gepubliceerd wordt in het wetenschappelijke tijdschrift Galilean Electrodynamics (GED), wordt dit aangetoond. In de mainstream wetenschap neemt niemand GED serieus, waardoor het artikel nauwelijks gelezen zal worden en geen enkel effect zal hebben. De mainstream wetenschappelijke bladen hebben dit artikel allemaal geweigerd op basis van dat het “niet actueel” of “niet ter zake doende” is. Hoe kan een omissie aan de basis van QM ooit “niet actueel” of “niet relevant” zijn!

Iedere exacte wetenschapper kan inzien dat QM bij deze afleiding de meest elementaire fysische wet overtreedt: de wet op behoud van energie. Mogelijk bent u evenals ik van mening dat een dergelijk belangrijke omissie gecorrigeerd dient te worden.

Waarschijnlijk bent u nog niet op de hoogte van deze omissie zodat ik u bij deze het betreffende artikel aangehecht doe toekomen.

Hoogachtend,

Carel van der Togt

On Mon May 15 20:52 , ‘f.saris’ <f.saris@science.leidenuniv.nl> sent:

Geachte collega,

Het heeft even geduurd maar ik wilde uw “omissie” bespreken met collegae

en door de vakantiedagen in het voorjaar ging er enige tijd overheen.

Maar nu kom ik tot het volgende commentaar:

Het idee om het begrip massa te verklaren als de energie van de velden
die de deeltjes opwekken is een aantrekkelijk gedachte. Het wordt o.a.
behandeld door Feynman in zijn Lectures Notes, die u ook citeert.
Deze pogingen vereisen evenwel aan het electron een interne structuur
toe te kennen van de afmeting van de klassieke electronstraal. Er is
echter overtuigend experimenteel aangetoond dat het electron geen
structuur van die grootte heeft. In alle experimenten die het electron
testen is geen interne structuur gevonden. Het electron manifesteert
zich op elke ruimteschaal als een puntdeeltje met slechts een massa,
lading en spin.
Dit is de reden dat in de huidige natuurkunde niet meer geprobeerd wordt
de eigenschappen van het elektron te begrijpen via het aannemen van een
interne structuur.

Ik ben bang dat dit antwoord u niet helemaal zal bevredigen maar meer kan ik er niet van maken,

met vriendelijke groet,

Frans Saris

From: carel@vandertogt.com [carel@vandertogt.com’,”,”,”)”>carel@vandertogt.com]
Sent: Wed 5/17/2006 2:45 PM
To: f.saris
Subject: RE: Omissie Theoretische Natuurkunde

Geachte Professor Saris,

Waar ik uw aandacht op wilde vestigen is dat Feynman (QM in het algemeen) de Wet op Behoud van Energie overtreedt. Dit wordt aangetoond in sectie 4. van het aan u gestuurde artikel.

Het enige wat ik aan u vraag is dat u zich realiseert dat QM opgehouden is de structuur van het electron te “begrijpen” doordat een absoluut verkeerd beeld van het electron is ontstaan vanwege de schending van de wet op behoud van energie. Wanneer deze omissie gecorrigeerd wordt ontstaat het beeld van het electron waarbij de straal van het electron in “rust” de Compton-radius heeft. Na correctie van de omissie ontstaat een simpel electron waarbij de lading “gevangen” is door de spin energie. Op deze wijze wordt een correcte simpele wiskundige presentatie verkregen voor het electron.

Bent u het met mij eens dat een overtreding van de wet op behoud van energie, wanneer deze is ontdekt in de Theoretische Natuurkunde, deze ook gecorrigeerd dient te worden of bent u van mening deze maar te laten omdat de wiskundige oplossingen van QM zo goed zijn dat het niet van belang is of niets uitmaakt?

Vriendelijke groet,

Carel van der Togt

On Tue May 23 10:25 , ‘f.saris’ <f.saris@science.leidenuniv.nl> sent:

Geachte collega,

Dat wij het elektron niet “begrijpen” dat wist ik al: hoe kan een deeltje tegelijk een golf zijn? hoe kan een deeltje wel massa hebben en spin maar geen omvang?
Daarom wordt uw “oplossing” ook wel aantrekkelijk gevonden door sommige van mijn collegae, maar het is ook een feit dat er overtuigend experimenteel bewijs is dat het elektron geen omvang heeft ter grootte van de Comptonstraal. Daarmee verdwijnt toch weer de aantrekkelijkheid van uw “oplossing”.
Ik ben bang dat we geen oplossing hebben en we het zullen moeten doen met het idee dat de naam elektron staat voor alle verschijnselen in de natuur die we aan elektronen kunnen toeschrijven.

Met vriendelijke groet,

Frans Saris

From: <carel@vandertogt.com>
To: ‘f . saris’ <f.saris@science.leidenuniv.nl>
Sent: Tue May 23 13:19
Subject: RE: Omissie Theoretische Natuurkunde

Geacht Professor Saris,

Dank u voor uw antwoord. U stelt: maar het is ook een feit dat er overtuigend experimenteel bewijs is dat het elektron geen omvang heeft ter grootte van de Comptonstraal. Daarmee verdwijnt toch weer de aantrekkelijkheid van uw “oplossing”.

U kunt niet zondermeer stellen dat de aantrekkelijkheid van de gegeven alternatieve oplossing verdwijnt omdat er “overtuigend” bewijs is dat de omvang van het elektron niet de Comptonstraal heeft. Overeenkomstig de gemaakte voorstelling heeft het elektron een straal Rc wanneer de bewegingsenergie/temperatuur van het elektron 0 graden Kelvin is. De spin van het elektron, welke direct verbonden is met de lading, houdt de lading gevangen. Wanneer de temperatuur van het elektron toeneemt neemt de straal van het elektron af evenredig met de Lorentz-factor. Voor verduidelijking/verklaring van dit effect moet ik u verwijzen naar het hoofdstukken “The Electron” en “The Photon” van het boek “From Paradox to Paradigm”.

Ik heb van u echter nog geen antwoord mogen ontvangen op mijn vraag waarom de deskundigen van de wetenschap Theoretische Natuurkunde, zoals u, de geconstateerde overtreding van de wet op behoud van energie niet corrigeren of bespreekbaar maken. Ook QM dient zich te houden aan de wet op behoud van energie. Deze overtreding door QM wordt veroorzaakt door een fundamentele foutieve interpretatie van de EM-theorie, waardoor QM/QED ook later herhaaldelijk de wet op behoud van energie overtreedt; ook veel recenter dan de aangegeven eerste overtreding. Ik verzoek u als wetenschapper nogmaals te kijken naar section 4 van het artikel “The Equivalence of Kinetic and Magnetic Energy“. Is het niet essentieel en noodzakelijk voor QM/QED, om een correct fysisch inzicht te kunnen verkrijgen, dat de basiswetten van de natuurkunde gehandhaafd worden bij theoretische afleidingen of conclusies?

Is het niet essentieel dat theoretische natuurkundigen de onjuiste interpretatie van de EM-theorie ter hand nemen en de theoretische consequenties van deze omissie analyseren? Is het niet een absolute doodzonde van natuurkundigen, dat als een essentiële fundamentele fout in de EM-theorie wordt blootgelegd dat deze gemakshalve maar wordt genegeerd, en conclusies gebaseerd op ondubbelzinnige natuurkundige onjuistheden niet rechtgezet worden?

Toen ik natuurkunde studeerde werd mij altijd voorgehouden dat de natuurkundige wetten altijd gerespecteerd dienden te worden. Het is voor mij nog steeds ondenkbaar dat integere wetenschappers een dergelijke essentiële fundamentele omissie gemakshalve moedwillig negeren.

Vriendelijke groet,

Carel van der Togt

From: <carel@vandertogt.com>

To: ‘f . saris’ <f.saris@science.leidenuniv.nl>

Sent: Thursday, June 01, 2006 9:32 AM

Geachte Professor Saris,

U heeft mijn email van 23 mei jl. niet beantwoord.

Ik wil graag van u weten of mijn bewering dat QM in het algemeen en Feynman in het bijzonder de wet op behoud van energie schendt bij de afleiding van de Electromagnetic Mass in hoofdstuk 28 van R.P.Feynman, R.B. Leighton, M. Sands, The Feynman Lectures on Physics, Volume II (Addison-Wesley, Reading MA, 1964).

The Feynman Lectures on Physics Volume II (Addison-Wesley, Reading MA, 1964) is college materiaal voor eerstejaars studenten in de natuurkunde, zodat u als hoogleraar natuurkunde in staat moet zijn mijn simpele vraag te beantwoorden.

Ik verzoek u hierom vriendelijk doch dringend.

Hoogachtend,

Carel van der Togt

From: <carel@vandertogt.com>

To: ‘f . saris’ <f.saris@science.leidenuniv.nl>

Sent: Sunday, June 04, 2006 4:47 PM

Geachte Professor Saris,

Ik moet zeggen teleurgesteld te zijn. Wetenschappers, die als het hun uitkomt, negeren wat niet “in hun straatje past” bedrijven in mijn opzicht in zekere zin pseudo wetenschap. Van een wetenschapper van uw kaliber had ik meer verwacht. U claimt niet dat mijn artikel niet correct is maar negeert het gemakshalve. Hoe kunnen mensen de Theoretische Natuurkunde als wetenschap serieus nemen, wanneer zeer vooraanstaande wetenschappers zoals u, net doen alsof hun “neus bloedt” wanneer legitieme vragen gesteld worden.

Ik kan alleen gissen naar uw motieven. Ik vermoed dat u van mening bent dat wat QM heeft bereikt van uitzonderlijke waarde is en dat een “foutje” dit niet tenietdoet en het derhalve niet opportuun is de omissie bespreekbaar te maken. Dat de pragmatische formules van QM van uitzonderlijke waarde zijn staat buiten kijf. De reden waarom ik zo persistent ben is niet dat ik QM belachelijk wil maken, maar dat ik van mening ben dat het van groot maatschappelijk belang is dat de wetenschap de discussie weer opent of een ether wetenschappelijk nu wel of niet tot de mogelijkheden behoort. Sinds 1998 tracht ik wetenschappers zover te krijgen.Tot op heden heb ik alleen negatieve reacties ontvangen zonder redelijke argumenten.

Om de volgende redenen meen ik dat het belangrijk is dat de wetenschap de discussie over het mogelijke bestaan van een ether bespreekbaar maakt:

Aan alle wetenschappelijke bladen heb ik het artikel “Stellar Aberration and the Unjustified Denial of Ether” aangeboden. Alle hebben het afgewezen op basis dat het artikel niet actueel of relevant is. De ontkenning van het bestaan van de ether is de basis geweest waarop de wetenschap de SRT van Einstein in eerste instantie heeft geaccepteerd. Voordat de wetenschap de “absoluut” lege ruimte van de Speciale Relativiteits Theorie (SRT) accepteerde onderkende men twee mogelijke ethers; 1) de absoluut in rust verkerende ether en 2) de dragged ether. De beroemde metingen van Michelson en Morley (1887) elimineerde de absoluut in rust verkerende ether. Dragged (meegesleurde) ether werd door wetenschappers na een lange discussie ontkent als mogelijkheid doordat wetenschappers de waargenomen stellaire aberratie niet konden vereenzelvigen met dragged ether (Lorentz, Stokes ea).

Het niet kunnen vereenzelvigen van dragged ether met stellaire aberratie was, en is de enige bestaande “wetenschappelijke” argumentatie voor de ontkenning van dragged ether. Het artikel “Stellar Ab…” toont aan dat dragged ether de stellaire aberratie van iedere ster op ieder moment van het jaar correct voorspelt. De empirische gemeten stellaire aberratie komt exact overeen met de theoretische berekende waarden. De verklaring van SRT voor de stellaire aberratie is zwak en zelfs inconsistent met de theoretische basisprincipes van de SRT (het is niet opportuun hier nu verder op in te gaan). Was het artikel verschenen voor 1905 dan had Einstein zijn artikels betreffende SRT zeer waarschijnlijk niet geschreven of gepubliceerd. Waar zou de wetenschap nu zijn als dat het geval was? Het dissidente maar gerespecteerde peer reviewed wetenschappelijke blad Galilean Electrodynamics (GED) heeft het artikel geplaatst in juni 2005.

Aangezien het artikel door de mainstream wetenschap volledig genegeerd werd heb ik het artikel “The Equivalence of Kinetic and Magnetic Energy” geschreven. Wederom weigerden alle wetenschappelijke bladen het te plaatsen op grond van het “argument” dat het artikel niet “actueel” of “relevant” is. Dit artikel zal door GED in november 2006 gepubliceerd worden, ondanks dat wetenschappers hiertegen bij GED bezwaar hebben gemaakt.

Nadat wederom dit artikel afgewezen werd door alle wetenschappelijke bladen heb ik het artikel “Quantum Mechanics and the Ether: the theoretical derivation of Planck’s constant” geschreven en aangeboden aan alle wetenschappelijke bladen. U raadt het al. Slechts ongemotiveerde afwijzingen heb ik mogen ontvangen. In dit artikel wordt een klassieke fysische verklaring gegeven voor de atomaire energie kwantificatie. De analyse resulteert in de theoretische afleiding van de constante van Planck en Alpha; the fine structure constant. Het artikel wordt op dit moment reviewed door GED. De theoretische afleiding van Planck’s constante is een zeer sterke aanwijzing dat de theoretische mogelijkheid van ether niet alleen maar onzin is. QM/QED/fieldtheorie komen niet eens in de buurt van een theoretische afleiding!

De afgeleide formule voor Planck’s constant is  en verschilt slechts een factor 1,003458 met de empirische waarde. Deze kleine systematische afwijking is theoretisch verklaarbaar. De afleiding resp. het artikel laten zien hoe QM en de klassieke natuurkunde in elkaar overgaan.

Het bovenstaande zou voor wetenschappers voldoende moeten zijn de discussie betreffende ether te heropenen, met name doordat de “consistente oplossing” van mainstream wetenschap resulteert in talloze tegenstrijdigheden en het fantastische sprookje oplevert van de relativiteit van ruimte en tijd, 11 dimensies, parallelle werelden etc. Verder moet ook opgemerkt worden dat de mainstream wetenschap de fieldtheorie accepteert, waar verondersteld wordt dat de “absoluut” lege ruimte elektrostatische-, magnetische en zwaartekracht velden bevat; hetgeen tenminste filosofisch tegenstrijdig is met “absoluut” leeg.

Dat wetenschappers desondanks de ether volkomen blijven negeren kan ik toch nog begrijpen, daar erkenning van een ether bijzonder “pijnlijk” zal zijn. Ik zou ook niet zo aandringen wanneer het enige mogelijke effect van zuiver theoretische aard zou zijn. Wat echter overweldigend naar voren komt bij de analyse van atomaire fysica met dragged ether is dat een totaal ander fysisch inzicht verkregen wordt dan met QM/QED.

Er zijn sterke theoretische aanwijzingen dat het “inzicht”, niet de empirische formules, van QM er flink naast zit. Dit is niet zo verwonderlijk wanneer men zich realiseert dat QM/QED theoretisch herhaaldelijk de wet op behoud van energie overtreedt. In het perspectief van dragged-ether komt naar voren een atomair fusie proces dat sterk afwijkt van de voorstelling welke mainstream wetenschap op dit moment heeft. Het is mijn stellige overtuiging dat met een alternatieve (theoretische) benadering kernfusie met bestaande technologie reeds op een economisch rendabele wijze te verwezenlijken is.

Aangezien het milieu en de wereldeconomie de schone en overvloedige energie uit kernfusie hard nodig hebben ben ik van mening dat een wetenschappelijke discussie over ether noodzakelijk is. Het persoonlijke belang van enkele vooraanstaande wetenschappers valt hierbij in het niet. De pragmatische empirische oplossingen van QM blijven geldig, alleen de theoretische “inzichten” van het Standaard Model komen ter discussie te staan. Doordat het Standaard Model bedacht en ondersteund wordt door top wetenschappers ontstaat het probleem dat de ether als wetenschappelijke mogelijkheid genegeerd wordt. Aangezien er volgens mij veel meer op het spel staat dan de ego van die enkele wetenschappers die het “fantastische” standaard model bedacht hebben en in stand houden kan ik niet berusten in de huidige situatie.

Mijn voorkeur was, en is, dat een artikel in een vooraanstaand wetenschappelijk blad geplaatst wordt waardoor de discussie ether versus SRT weer geopend wordt. Dat zou een wetenschappelijke discussie tot gevolg hebben waarbij de wetenschap Theoretische Natuurkunde haar waardigheid zou kunnen behouden. De keuze van de “top” wetenschappers is echter een andere waardoor ik gedwongen werd en word andere artikelen te schrijven die de wetenschap Theoretische Natuurkunde meer en meer “voor schut” zet. Zeker niet mijn eerste keuze maar een onvermijdelijk gevolg van de toch wel zeer arrogante opstelling van mainstream wetenschappers.

Aangezien de maatschappelijke belangen bijzonder groot zijn zal ik niet rusten totdat de discussie weer is geopend. Goedschiks of kwaadschiks. De keuze is nog steeds aan de mainstream wetenschap hoe dit zal gebeuren. U als voormalig directeur van FOM, decaan van de faculteit Natuurkunde van de Universiteit Leiden en vooraanstaand wetenschapper zou in mijn ogen in staat moeten zijn het eigen belang van enkele wetenschappers en dat van de maatschappij in een juist perspectief te plaatsen.

Hoogachtend,

Carel van der Togt

P.s. Indien u wenst te verifiëren:

Electromagnetic Mass Lectures on Physics Volume II, Feynman

Chapter 28-1 Feynman Lectures on Physics 28-1 (PDF)
Chapter 28-2 Feynman Lectures on Physics 28-2 (PDF)
Chapter 28-3 Feynman Lectures on Physics 28-3 (PDF)
Chapter 28-3 Feynman Lectures on Physics 28-4 (PDF)